محمدرضا چمننژادیان _ گرچه جنگ تحمیلی و ۱۲ روزه اخیر؛ علل و آسیبهای پسینی و پیشینی جدی دارد. اما برخی از آن علل و آسیبها در اثر جنگ ۱۲ روزه درون حاکمیت، مدیریتها و نهادهای امنیتی برملا شدند. ضعف همهی عوامل باید دراسرع وقت عالمانه، عاقلانه و هوشمندانه بدون تعصبات افراطی و تفریطی آنالیز گردند. تحقق این مهم منوط به تشکیل اتاقهای فکر راهبردی نواندیشانه و کاربردی متناسب با علوم روز، ضعف ساختارها و امنیتی نظامی میباشد. در قوای حاکمیتی درون نظام سیاسی هم با دقت و ظرافت باید خانهتکانی اساسی صورت گیرد. اصلاح ساختارها و رفتارهای اقتدارگرایانه درون نظام ضرورت بلامنازع برای عملیاتی شدن پیدا کردهاند. در این راستا هم بدون مسامحه اصلاح ساختارها، کارآمدی مدیریتها، چابکسازی دولت، شایستهمحوری، مردمی کردن واقعی اقتصاد، فساد ستیزی، عدالتگستری بدون تبعیض و تحقق باورمندانهی حقوق ملت فوریت یافتهاند.
در کنار ضرورت این آسیبشناسی و حیاتی بودن علتیابیها به عنوان یک فرصت حجامت به نیکی باید دانست. ضمن اهتمام به تمامی ابعاد زیبایی وحدت ملی همراه با رشادت ملت فهیم ایران، جانفشانی مقتدرانهی سربازان وطن و شجاعت دانشمندان رشید اما نباید فراموش شود. که ما دچار نوعی از غرورهای کاذب وغفلتهای نابخشودنی قبل از جنگ تحمیلی کنونی شده بودیم. تا جایی که موجبات صدمات جدی به بدنهی راهبردی انسانی و زیرساختی نظام را در درون فراهم نمودیم. با شهادت بهترین فرزندان و مجربترین فرماندهان، دانشمندان و از بین بردن دستآوردهای گرانسنگ توسط دشمنان و وطن فروشان دچار خسران فراوان شدیم. اما امروز بهخاطر شرایط نه جنگ و نه صلح جای کالبدشکافی بسیاری نیست.
لیکن با تمامی غفلتهای خود، خسارتهای مادی و معنوی که دیگران به ایران اسلامی وارد کردند. در مقابل نظام سلطه و رژیم صهیونی بسیاری از ورقهای راهبردی و کِشتهای مرموز چندین سالهاش را تنها همت عالی ملت کهن فرهنگ ایران سوزاند. این شرافت ایرانیان در داخل و خارج با بزرگواری ملت، مسئولیت توجه به کرامت و زندگی آبرومندانهی واقعی آحاد ملت را نزد تمامی قوای نظام اسلامی صد چندان کرده است. اساسیترین زیرساخت حفظ و تعمیق این انسجام ملی در ظل عمل به توصیههای مقام رهبری و اقدامات تأکیدی فوقالذکر این باور قلبی وجود دارد. جنگ ۱۲ روزه با تمامی آسیبها و صدمات جبرانناپذیر باعث تخلیهی مملکت و حاکمیت از برخی تهدیدات دشمنان و وطنفروشان شده است. اما فرصت حجامت نگرشی، حاکمیتی و مدیریتی درون پیکرهی نظام را قبل از هر نوع فرافکنی ایجاد کرد. با خودفریبی نباید همهی اتفاقات را ناشی از قدرتمندی خصم، عوامل بیگانه و ضعفهای تکسازمانی یا تکساحتی درونحاکمیتی دانست. امروز پس از خزانی پاییزی و کولاک سخت زمستانی که دستاندرکاران نظام اسلامی در اثر ناکارآمدیها، غرورهای کاذب، نگاههای ویترینی به مشارکت و حقوق ملت بیتأثیر نبودند. باید شاهد حجامتی بهاری برای پاکسازی بدنهی نظام اسلامی از عفونتهای درون شریانهای اصلی نظام سیاسی و آلودگیهای بدخیم شدهی درون پیکرهی ساختارها باشیم. که در اثر:
اولاً: غفلتهای عمومی درونحاکمیت ملی با اقتدارگرایی، جانبداری از جریانات خالصسازی سیاسی و نگاه تزئینی به رأی ملت.
ثانیاً: شکافها و حفرههای فرهنگی، سیاسی و اجتماعی دولت ملت.
ثالثاً: ساختارهای معیوب ناکارآمد، فسادزا و عدم مسئولیتپذیر پاسخگو و... بهوجود آمدهاند.