سید کاظم قریشی _ در سال‌های اخیر، اهواز شاهد رشد چشم‌گیر فعالیت‌های ادبی و فرهنگی بوده است. کانون‌ها و محافل گوناگون ادبی، از جمله کانون ادبی محام واقع در فلکه‌ی سوم کیانپارس، هر هفته میزبان نشست‌هایی برای رونمایی، نقد و بررسی آثار تازه‌منتشر شده هستند.

بیت‌اله بابادی _ دانشگاه سه‌گوش امانیه اهوازرا ازغریبی، بی‌کسی و تنهایی نجات دهید!

حسین بذرافکن _ حافظ شاعری دگراندیش بود در زمانه خویش، در شهری زیسته بود که به «شهر علما» اشتهار داشت. پیرامونش، فراوان آدم‌هایی بودند که خرقه زهد و ریا به‌تن داشتند و ره در وادی سالوس و ریا می‌پیمودند. وی شرح حال برخی از مردم زمانه خود را این‌گونه بیان می‌کند‌: ریا حلال شمارند و جام می حرام زهی طریقت و ملت زهی طریقت و کیش

محمد شریفی_ «زمین را چو رستم نگهبان بدید از او ماند این مرز تا جاوید»

کی از جلوه‌های برجسته این میراث، ادبیات عامیانه یا فولکلور است؛ مجموعه‌ای از افسانه‌ها، حکایات، اسطوره‌ها، چیستان‌ها، ضرب‌المثل‌ها، لالایی‌ها، ترانه‌های محلی، و روایت‌هایی که نسل به نسل از دل مردم برخاسته و در سینه آنان حفظ شده است. این ادبیات نه‌تنها تصویر روشنی از ذهنیت جمعی، نظام ارزشی، تخیل و زیست‌جهان مردمان را به ما نشان می‌دهد، بلکه ظرفیت‌های فراوانی برای بازآفرینی در قالب‌های ادبی نوین دارد. به بیان دیگر، ادبیات عامیانه می‌تواند به یکی از منابع غنی و الهام‌بخش برای ادبیات معاصر تبدیل شود.

از منظر روان‌شناسی اجتماعی می‌توان این واکنش‌ها را تحت تأثیر «تفکر صفر و صدی» (خطای شناختی همه یا هیچ) دسته‌بندی کرد. در این نوع نگرش، فرد یا کاملاً با ماست، یا کاملاً علیه ما. یا «قهرمان ملی» است یا «خیانت‌کار» و گویی تفسیر سوم و راه‌ میانه‌ای برای درک حوادث اطراف‌مان نمی‌شناسیم! ما زیاد عادت داریم که هر رویدادی را که در منطقه‌ی خاکستری معنا پیدا می‌کند، به سرعت در این دوگانه له کنیم و امکان شفاف دیدنش را از دست بدهیم.

«یتیمان بزرگ‌سال» نوشته «داریا بینیاردی»؛ نویسنده و روزنامه‌نگار ایتالیایی، روایت خودزندگی‌نامه‌ایِ صمیمی و تأثیرگذاری‌ست که به تأمل دررابطه‌با خانواده، هویت و پیوندهای عاطفی پایدار می‌پردازد.

شکیبا حسینی، از جمله هنرمندان فعال عرصه موسیقی‌ست که تحصیلاتش را در مقطع کارشناسی ارشد موسیقی به‌پایان رسانده.